Jak ma wyglądać weryfikacja z odpowiednimi dokumentami

11601
views

Dokumentacja dotycząca inwentaryzacji gruntów zawierała wyłącznie informację stwierdzającą zweryfikowanie stanu gruntów na dzień 31 grudnia 2019 roku, na wartość 59.379.434,00 zł, do której załączono wydruk z księgi środków trwałych stanowiący obroty za okres od dnia 1 stycznia 2019 roku do dnia 31 grudnia 2019 roku dla grupy KŚT – Grunty. Wydruk został sporządzony w dniu 3 lutego 2020 roku i zawierał 1.724 pozycje o łącznej wartości 59.379.434,00 zł. Prócz powyższego dokumentacja nie zawierała udokumentowania czynności polegających na porównaniu danych zawartych w księgach rachunkowych z dokumentami źródłowymi potwierdzającymi posiadanie poszczególnych gruntów. Powyższe naruszało art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym – jednostki przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych do nieruchomości, należności spornych i wątpliwych, a w bankach również należności zagrożonych, należności i zobowiązań wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także aktywów i pasywów niewymienionych w art. 26 ust.1 pkt 1 i 2 oraz wymienionych w pkt 1 i 2, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury lub uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe – drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników.
Załączona w ramach inwentaryzacji księga środków trwałych jest ewidencją księgową stanu majątkowego, nie zaś dokumentem źródłowym, na podstawie którego środek trwały został przyjęty do ksiąg rachunkowych i w oparciu o który inwentaryzacja winna zostać przeprowadzona. Inwentaryzacja metodą weryfikacji polega na porównaniu danych z ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami. Dokumentami takimi powinny być np. w zakresie gruntów i środków trwałych trudno dostępnych oglądowi: decyzje komunalizacyjne, akty notarialne, wypisy z księgi wieczystej, protokoły odbioru robót i dowody OT wraz z fakturami w zakresie wytworzenia środka trwałego, protokoły przekazania, etc. I to dane wynikające z tych dokumentów – w odniesieniu do każdej działki, każdego środka trwałego, do którego dostęp jest utrudniony – należy porównać z zapisami w ewidencji księgowej i dokonać weryfikacji poprawności tych zapisów. Celem przedmiotowej inwentaryzacji jest ustalenie czy posiadane przez jednostkę dokumenty potwierdzają istnienie poszczególnych składników aktywów, ich wiarygodność i poprawność wyceny.

Do inwentaryzacji środków trwałych, do których dostęp jest znaczenie utrudniony załączono wykaz środków trwałych na dzień 31 grudnia 2019 roku zawierający 441 pozycji, o łącznej wartości 144.219.953,50 zł, w którym wyspecyfikowano środki trwałe do których dostęp jest utrudniony, w tym: sieci wodociągowe, kanalizacje sanitarne, rurociągi, przydomowe oczyszczalnie, oświetlenie, sieci gazowe, kanalizacje deszczowe, przyłącza gazowe, nawierzchnie, chodniki, drogi. Zestawienie zawierało numer inwentarzowy środka trwałego, nazwę środka trwałego, wartość środka trwałego. Do zestawienia załączono wydruk z księgi środków trwałych – obroty za okres od dnia 1 stycznia 2019 roku do dnia 31 grudnia 2019 roku dla grupy I KŚT – Obiekty inżynierii lądowej i wodnej (grupa II) ze stanem środków trwałych (wartość brutto) 144.219.953,45 zł.
Inwentaryzacja środków trwałych do których dostęp jest utrudniony winna zostać przeprowadzona stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości, poprzez porównanie danych zawartych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami. Natomiast załączone zestawienie środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, nie zawierało porównania danych zawartych w księgach rachunkowych z dokumentami źródłowymi potwierdzającymi posiadanie poszczególnych środków trwałych do których dostęp jest znacznie utrudniony. Przedmiotowe zestawienie było powieleniem informacji wynikających z ewidencji pomocniczej jaką jest księga inwentarzowa.

Do inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych załączono wydruki z księgi środków trwałych w formie: obrotów za okres od dnia 1 stycznia 2019 roku do dnia 31 grudnia 2019 roku dla konta 020; stanu pozostałych środków trwałych dla konta 020-2-1, który zawierał nazwę oprogramowania, nr inwentarzowy, datę przyjęcia, ilość i wartość. Przedmiotowy załącznik nie zawierał żadnego porównania danych wynikających ze sporządzonych wydruków ewidencji z danymi wynikającymi z dowodów źródłowych potwierdzających nabycie licencji oprogramowania (faktury, umowy). Należy zauważyć, że sporządzenie wydruków księgowych nie jest przeprowadzeniem inwentaryzacji, gdyż księgi inwentarzowe są ewidencją księgową stanu majątkowego, a nie dokumentem źródłowym, na podstawie którego aktywa zostały ujęte w księgach rachunkowych. Powyższe naruszało postanowienia art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości.

Inwentaryzacją w drodze weryfikacji objęto konta jednostki: 011, 013, 020, 071, 072, 030, 080, 135, 139, 201, 221, 225, 226, 229, 231, 240, 300, 310, 800, 840, 851, 860. Z powyższej inwentaryzacji sporządzono zestawienie, do którego załączono wydruki z ewidencji środków trwałych – księgi środków trwałych – oraz wydruki z księgi głównej potwierdzające stany księgowe. Przeprowadzoną inwentaryzacją nie odniesiono się w żaden sposób do dokumentów źródłowych, z których wynikały poszczególne salda, jak np. w zakresie kont rozrachunkowych: faktury od kontrahentów, listy płac, deklaracje ZUS DRA, deklaracje PIT – na podstawie, których dokonano weryfikacji. Powyższe naruszało postanowienia art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na art. 27 ust. 1 wskazanej ustawy określający, że przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami ksiąg rachunkowych,

Źródło: http://www.bip.lodz.rio.gov.pl/?bip_id=2741&cid=139